هبلکس چیست

بلوک­های سبک اغلب داراى ویژگى­هاى مطلوب چون قابلیتهاى اره کشی، میخ کوبی، سوراخ­کاری و یا شیارکنی، تعبیه عبور تاسیسات مکانیکال و الکتریکال، نصب چارچوب­ها، درب، پنجره، اجرای تزئینات، پوشش­ها و رنگ­هاى مقتضى و نماهاى مختلف را داراست و ضمن عدم نیاز به بتونه اضافى، امکان تطبیق با طرح­هاى گوناگون معمارى را از جمله در سطوح و احجام منحنى در کاربریهای مختلف دارا می­باشد.

برای نصب بلوک های هبلکس باید از ملات بستر نازک (که به آن چسب نیز اطلاق می شود) مطابق با استاندارد ملی ایران به شماره ۷۰۶ استفاده شود (به جز ملات رج اول که توصیه شده ازملات سنتی استفاده شود) توصیه میشود با توجه به جذب آب نسبتاً زیاد بلوک­های هبلکس از ملات های خشک آماده مخصوص که بدین منظور تولید شده اند استفاده شود مقدار آب مورد نیاز برای دستیابی به روانی و کارائی مناسب ، طبق توصیه تولید کننده ملات خشک آماده تنظیم شود .

در مواردیکه قطعات بلوک با پالت و داخل کیسه های هوابندی شده به کارگاه حمل می­شوند باید حداقل یک روز قبل از مصرف از کیسه خارج شده تا تبادل دمائی و رطوبتی با محیط برقرار شود. قطعات باید قبل از استفاده، مورد بازرسی ظاهری قرار گرفته و قبل از دیوار چینی و در هنگامی که در حالت انبار هستند، مرطوب شده و سپس اجازه داده شود تا به حالت مرطوب با سطح خشک برسند و رطوبت یکنواخت در قطعه توزیع شود

استفاده از ملات های خشک آماده یکی از مناسب ترین روش ها می باشد . در این مورد طبق توصیه تولید کننده مقداری آب به مواد خشک اضافه نموده و آن را مخلوط می کنند . توصیه می­شود برای اختلاط از روش مکانیزه استفاده شده و اختلاط تا حذف هوا ادامه یابد.برای دستیابی به نتیجه مطلوب، عمل اختلاط در سرعت کم انجام شود . پس از مدت کوتاهی اختلاط، ملات برای مصرف آماده میشود . عمر کارایی ملات ها معمولا بین ۴ تا ۵ ساعت می­باشد . بدین لحاظ باید مقدار ملات مورد نیاز با دقت، تعیین شده تا ملات اضافی نیامده و خشک نگردد زیرا به هیچ عنوان اضافه نمودن آب و اختلاط مجدد ملات مجاز نمی باشد .

نباید به هیچ عنوان در قسمت بالاو کف قطعات، حفره یا فضای خالی (درز بدون ملات) وجود داشته باشد .در مواردیکه از ملات آماده (چسب) استفاده می­شود باید از پخش یکنواخت ملات در بالا و کف قطعه بصورت کامل، اطمینان حاصل نمود .درز قائم هر رج باید حداقل ۱۵ سانتی متر با درز قائم رج زیرین فاصله داشته باشد(بهتر است درزهای قائم در وسط بلوک قرار گیرد.)

اولین ردیف باید همیشه روی یک لایه ملات بنایی (سنتی ) با ضخامت بیشتر (حدود ۱ تا ۲سانتی متر) قرار داده شود . این ملات می تواند از یک قسمت سیمان – یک قسمت آهک – شش قسمت ماسه تشکیل شده باشد . در مواردیکه رج اول روی کرسی چینی یا کف طبقه ای قرار می گیرد که کمتر از ۳۰سانتی متر از سطح زمین بالاتر است یک لایه عایق رطوبتی نیز باید در زیر ملات رج اول قرار داده شود . عایق رطوبتی باید به شکل مناسبی به اعضاء قائم سازه متصل شوند. باید دقت نمود تا ملات رج اول کاملاً تراز و صحیح قرار داده شود (از هر دو جهت طولی و عرضی.) بین درزهای عمودی بلوک ها، باید حتماً با ملات نازک پر شود.

برای دستیابی به حداکثر مقاومت پیوستگی بین قطعات و ملات ، سطوح درزها باید از هرگونه گرد و غبار و یا مواد لق (با استفاده از قلم مو یا هر وسیله مناسب دیگر) تمیز شوند.چسب باید به طور صاف و هموار روی سطوح درز با استفاده از یک ماله مخصوص متناسب با پهنای بلوک مورد نظر پخش شود .اعمال ملات به سطوح افقی و قائم بلوک با ماله مخصوص که هم عرض بلوک می باشد. ضخامت چسب (ملات نازک ) در سطوح افقی و قائم باید حدود ۲ میلی متر باشد (ویژگی های ملات لایه نازک که مناسب برای استفاده در دیوار چینی با قطعات AAC هستند در استاندارد ملی ایران به شماره ۷۰۶ ارائه شده است) روانی و کارائی چسب باید به میزانی باشد که براحتی از بین دندانه های ماله عبور کرده و روی سطح اعمال شود . پس از اعمال چسب و تا زمان قرار دادن بلوک در محل خود شکل دندانه­های چسب ایجاد شده روی بلوک باید حفظ شده و نریزد.

جایگیری صحیح هر بلوک از نظر افقی و عمودی توسط ضربه زدن با چکش پلاستیکی انجام می شود . جایگیری صحیح (از نظر تراز و شاقولی بودن) اهمیت زیادی دارد. الف- تراز و شاقولی کردن رج های بعدی با استفاده از چکش لاستیکی، اعمال ملات در درزهای عمودی و افقی ب- تعبیه مراحل عبور تاسیسات الکتریکی

درزهای عمودی در هر رج باید حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلی متر با درز عمودی رج زیرین فاصـله داشته باشد . از یک چکش پلاستیکی برای تنظیم بلوک ها استفاده مـی شـود . بلـوک­هـایAACرا می توان براحتی با اره دستی برید و یا مسیر سیم یاکابل و همچنین محل کلید و پریـز وغیره را ایجاد نمود.

درزهای عمودی در هر رج باید حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلی متر با درز عمودی رج زیرین فاصـله داشته باشد . از یک چکش پلاستیکی برای تنظیم بلوک ها استفاده مـی شـود . بلـوک­هـایAACرا می توان براحتی با اره دستی برید و یا مسیر سیم یاکابل و همچنین محل کلید و پریـز وغیره را ایجاد نمود.

باید قبل ازاجرای اندود بر روی دیوار اجرا شده فواصل بین قطعات بلوک و اعضاء سازه­ای (قاب) و همچنین درزهای بین بلوک ها کنترل شوند، تا شکاف، درزهای عریض و یا حفره­ای وجود نداشته باشد . حفره ها و شکاف ها باید با ملات یا کفی پلی یورتان (منبسط شونده) و درزها در صورت لزوم با مواد چسباننده پر شوند. لوله ها و داکت های عبور لوله باید محکم به دیوار متصل شده و فضاهای خالی با ملات یا کف پلی یورتان پر و تراز گردد . توصیه می شود یک شیار V شکل که با ماده آب بند ارتجاعی پر می شود در راستا و روی خط شناژها ( تیرها ، نعل درگاه ها و … ) و همچنین بصورت قائم در کناره های پنجره ها از زیر لبه ها تا روی کف ایجاد شود.

معمولاً اتصال های غیر باربر به دیگر دیوارها به یکی از دو صورت “T” شکل یا “L” شکل انجام می شود. در اتصال L شکل چنانچه دو دیوار همزمان با هـم و بـه صـورت لاریـز اجـرا شـوند ( الزامـات استاندارد ملی ایران به شماره ۲۸۰۰ را برآورده نمایند) نیاز به تمهیدات دیگری نمی باشد در اتصال “T” شکل، چنانچه دو دیوار با ضخامت های متفاوت یا کاربرد های متفاوت، به یکدیگر متصل شوند، باید اتصال از نوع اتصال با فاصله و با جزییات ارائه شده در شکل انجام شود. بدین منظور باید جهت اطمینان از عملکرد دو دیوار، یک درز با ضخامت حداقل ۶ میلی­متر تعبیه شده و با استفاده از مواد مناسب ( مانند کف پلی اورتان ) پر شوند و همچنین در فاصله هر دو رج (قائم)، با استفاده از بست های برش گیر منایب، مطابق آن چه گفته شده، ازجابجایی نسبی آن ها جلوگیری نمود.

* اتصال دیوار به ستون :
ملات بنایی معمولی باید در همه درزهای اتصال دیوار به ستون استفاده شود. همه وجوه ستون باید توسط برس، عاری از گرد و غبار گردد و اگر لازم باشد توسـط وسـایل مناسـب بـرای اطمینان از زبری و پیوستگی مکانیکی خوب، خراش هایی ایجاد شود. دیوارها باید بطور مکانیکی و با میله­های مهاری از جنس فولاد نرم، هر دو رج، به ستون متصل می شوند. انتهای بیرونی میله مهار، باید در شیاری که در بلوک ایجـاد شـده، قـرار داده شـود و بـا اسـتفاده از یـک مـاده چسباننده مناسب، ثابت نگاه داشته شود. پهنای شیار نباید بیشـتر از ۲cm باشـد، سـوراخ هـای مهاری در ستون باید با یک سرمته ۱۴mmسوراخ شود. میله هـای مهـاری بایـد بـه قـدر لازم، مقاوم در مقابل خوردگی باشند
* اتصال تیر به دیوار :
از ملات بنایی معمولی و یا کف پلی یورتان برای درز افقی مابین رج آخر دیوار و زیر تیرها، می­توان استفاده نمود. ملات باید روی بلوک­های رج آخر اعمال شده و سپس در جای خود قرار گیرد و نباید با فشار در لابه لای درز قرار گیرد .
* اتصال دیوار به سقف :
ملات بنایی معمولی باید در همه درزهای مشترک بین دیوار و زیر سقف استفاده شود. توصیه شده است که از کف پلی یورتان تک جزیی برای پر کردن تمام درزها و حفرات دیـوار هـایی کـه طول آنها متجاوز از ۵cm باشد، استفاده شود. بدین منظـور همچنـین مـی تـوان از ملاتـی بـا ترکیب زیر نیز استفاده نمود: بر اساس نسبت حجمی: یک قسمت سیمان پرتلند، یک قسمت پودر آهک، شش قسمت سنگدانه ریز (ماسه)

جرم حجمی بلوک هبلکس با توجه به ساختار فیزیکی آن نسبت به سایر مصالح پایین تر بوده و به میزان هر متر مکعب حدود ۴۵۰ الی ۵۵۰ کیلوگرم می باشد .

میانگین مقاومت فشاری بلوک های هبلکس ۳۵ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می باشد که این موضوع را میتوان با توجه به سفارش مشتری افزایش نیز داد.

ضریب جمع شدگی پس از خشک شدگی بلوک های هبلکس به میزان ۰٫۰۲ درصد می باشد که نسبتآ کم می باشد و دلیل کم بودن آن ناشی از خشک شدن با فرایند پخت در اتوکلاو در دمای حدود ۲۰۰ درجه و با شار ۱۲ بار به مدت ۱۲ ساعت می باشد که باعث جمع شدگی هایکوتاه مدت و بلند مدت بتن می باشد . طی این فرایند سیلیکات کلسیم هیدراته می شود و در نتیجه خواص آن ثابت می ماند . یکی از تفاوت های عمده این محصول با بتن کفی در همین مورد است که از جدا شدن پلاستر از بلوک جلوگیری می کند .

یکی از مزایای مهمی که باعث افزایش روز افزون مصرف بلوک هبلکس شده ضریب انتقال حرارت کم آن می باشد. که این امر از طریق تخلخل هوا در آن می باشد که سبب کاهش انتقال حرارت می شود . ضریب انتقال حرارت در بلوک های هبلکس بین ۰٫۱۱ الی ۰٫۱۳ ( w/m.k ) وات بر متر مربع در درجه ی کلوین می باشد.

بلوک های هبلکس با توجه به ساختار هوادار آن جزء بلوک های عایق صوت می باشند که با توجه به ابعاد آن بین ۴۵ الی ۵۵ دسیبل در برابر صوت عایق می باشند .

جرم بار خشک : ۴۵۰-۵۵۰ کیلوگرم
جمع شوندگی : ۰٫۰۲ درصد
انتقال حرارت : ۰٫۱۱ الی ۰٫۱۳ ( w/m.k )
انتقال صوت : ۴۵ الی ۵۵ دسیبل

فرایند تولید هبلکس به این شکل می باشد که در مرحله اول سیلیس و اهک و سیمان با آب با اندازه های مشخص ترکیب شده و به صورت دوغاب در می آید و با استفاده از میکسرهای مخصوص این ترکیبات به صورت کامل با هم مخلوط می شوند تا کاملآ حل گردد البته به ترکیب فوق اندکی پودر آلمینیوم اضافه میگردد.
پودر آلومینیوم باعث فعل و انفعالات شیمیایی میگردد و همین امر سبب حبابدار شدن بلوک میگردد بعد از اینکه دوغاب کاملآ آماده شد آنها را داخل قالب هایی با حجم ۳ متر مکعب میریزند البته دوغاب را به اندازه نصف ظرفیت قالب پر میکنند و قالب را به قرنطینه انتقال می دهند .
قالب ها به مدت سه ساعت و نیم در قرنطینه می مانند تا فرایند هوادر شدن توسط فعل و انفعالات شیمیایی انجام گردد در این مرحله دوغاب به مانند کیک پف کرده و هوادار میشود و رفته رفته از حالت دوغاب در آمده و به صورت کیک در می آید و تمام سطح قالب را پر می کند پس از این مرحله کیک آماده شده به خط برش انتقال داده می شود و با توجه به سفارش مشتری ابعاد بلوک هبلکس برش میخورند.
بلوک هبلکس با توجه به وزن سبک آن ابعاد بزرگتری نسبت به سایر مصالح ساختمانی دیگر دارد که این امر سبب افزایش سرعت اجرای کار و صرفه جویی در هزینه و زمان پروژه میگردد.
ابعاد بلوک هبلکس در مرحله اول طبق استاندارد تعریف شده برای کارخانه تولید میگردد که این ابعاد در اکثر کارخانه های تولید کننده مشترک می باشد اما از آنجایی که بلوک هبلکس در مرحله کیک برش می خورد می توان ابعاد آن را نیز با توجه به سفارش مشتری نیز تغییر داد و متناسب با سفارش مشتری ابعاد بلوک هبلکس را تعریف کرد.
در حال حاضر ابعاد بلوک هبلکس به شرح زیر می باشد.